วัดบ้านจัว

ตำบลสมัย อำเภอสมปราบ จังหวัดลำปาง

Wat Ban Chua

Samai Subdistrict, Sop Prap District, Lampang Province

ความเป็นมา

วัดบ้านจัว เป็นวัดที่สร้างมาเป็นเวลานาน ไม่มีประวัติที่จะค้นคว้าหาหลักฐานได้เลย จากคำเล่าสืบต่อกันมาจากคนรุ่นก่อน ซึ่งไม่มีหลักฐานอ้างอิงเป็นลักษณ์อักษร เดิมชาวบ้านจัวแบ่งแยกออกมาจากเมืองลัวะกำปะ มาตั้งหมู่บ้านใหม่อยู่ริมห้วยสมัยและห้วยแม่มอด ชื่อบ้านสอยไหม มีท้าวแสน คำลือ เป็นผู้ปกครอง ต่อมาชาวบ้านได้กระจายกันออกไป ตั้งรากฐานใหม่ตามหัวไร่ปลายนา จึงได้เกิดเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ชื่อว่าหมู่บ้านจัว ได้แยกเป็นบ้านจัวเหนือและบ้านจัวใต้ มีหน้อยคำน้อย เป็นหัวหน้าหมู่บ้านชาวบ้านร่วมใจกันก่อสร้างสำนักสงฆ์ขึ้นมาแห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของบ้านจัวเหนือ ปัจจุบันได้เหลือเพียงซากเศษก้อนอิฐดินเผาและพระพุทธรูปไว้ให้เราได้พบเห็น ชาวบ้านเรียกว่า “กู่” วัดร้าง ส่วนบ้านจัวใต้มักมีไร่นาอยู่ทางห้วยอุมลองและได้อาศัยอยู่แถวนั้นด้วย ก็ได้ช่วยกันสร้างสำนักสงฆ์ขึ้นมาอีกที่หนึ่ง เรียกว่า สำนักสงฆ์วังน้ำมุ้ย แต่ปัจจุบันเหลือเพียงซากปลักหักพังปรากฏให้เห็น ภายหลังทางคณะสงฆ์ได้พิจารณาเห็นว่าสำนักสงฆ์ที่กระจัดกระจายกันอยู่ยากต่อการพัฒนา จึงได้รวมเอาทั้งสองสำนักสงฆ์เข้าด้วยกันได้ตั้งชื่อสำนักสงฆ์ใหม่ว่า มงคลนิเวศน์ และได้เปลี่ยนชื่อสำนักสงฆ์ใหม่ว่า วัดบ้านจัว ณ ที่ปัจจุบันเมื่อ พุทธศักราช ๒๓๖๐

ปัจจุบันวัดบ้านจัว ตั้งอยู่เลขที่ ๑๑๕ หมู่ที่ ๙ ถนนสมัยนิลดำริ ตำบลสมัย อำเภอสบปราบ จังหวัดลำปาง สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ ๖ เดือนกรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๙๒ เขตวิสุงคามสีมา กว้าง ๒๐ เมตร ยาว ๔๐ เมตร มีที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ ๒ ไร่ ๒ งาน