สุรินทร์เมืองผ้าไหมร้อยสีพันลาย อำเภอสนม

ประวัติความเป็นมาของอำเภอสนม

ในสมัยอาณาจักรเขมร มีพระเจ้าชัยวรมันที่ 7ทรงปกครองอาณาจักรและแผ่ขยายอาณาเขต โดยการสร้างปราสาท โดยที่อำเภอสนมก็อีกแห่งหนึ่ง โดยสันนิษฐานว่าอาจเคยเมืองหรือหมู่บ้านขนาดใหญ่มาก่อน แต่เมื่อเวลาผ่านไป 1,200 ปี ปราสาทก็ถูกทิ้งร้าง

จนเมื่อในปีพ.ศ. 2425 ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว(2411 – 2453) ฝ่ายเมืองรัตนบุรี(ขณะนั้นขึ้นต่อเมืองพิมาย)ได้เกิดวิวาทกัน หลวงจินดานุรักษ์(ท้าวอุทา หรือท้าวอุดทา หลวงจินดารักษ์)) บุตรพระศรีนครชัย เจ้าเมืองรัตนบุรีคนเก่า ได้นำบัญชีหางว่าว กรมการขุนหมื่นตัวเลขของพระศรีนครชัย ผู้เป็นบิดา รวม 500 คนเศษ ซึ่งเป็นราษฎรจากบ้านหวาย (รัตนบุรี) บ้านผือ บ้านไผ่ บ้านช่อง บ้าน นาวอง บ้านแก บ้านจ้อ บ้านทับ บ้านโพธิ์ ไปตั้งอยู่ที่บ้านหนองสนม แขวงเมืองรัตนบุรี ได้ไปร้องทุกข์ ณ ศาลาว่าการลูกขุน กล่าวหาว่า พระศรีนครชัยเจ้าเมืองรัตนบุรีคนเก่ากดขี่ข่มเหงได้รับความเดือดร้อน จะขอสมัครไปขึ้นกับเมืองสุรินทร์

จึงมีตราโปรดเกล้าฯให้พระยาสุรินทร์ภักดีศรีไผทสมันต์(ม่วง) รับหลวงจินดานุรักษ์และขุนหมื่นตัวเลขให้ทำราชการขึ้นกับเมืองสุรินทร์ ตามใจสมัคร พระยาสุรินทร์ (ม่วง) จึงตั้งให้หลวงจินดานุรักษ์เป็นที่พระภักดีพัฒนากร ควบคุมสำมะโนครัวตัวเลขเสียส่วยขึ้นกับเมืองสุรินทร์ ตั้งอยู่ ณ บ้านหนองสนม และต่อมาเมืองสุรินทร์ได้มีใบบอกขอตั้งบ้านหนองสนมเป็นเมืองสนม

คำขวัญอำเภอสนม

ศาลปู่ตาคู่บ้าน ดอกจานงามตา

ล้ำค่าผ้าพื้นเมือง ลือเลื่องประเพณี มากมีภูมิปัญญา

ชาวประชามีน้ำใจ

คลิกเพื่อนำทาง