ตำบลแม่เกิ้ง อำเภอวังชิ้น จังหวัดแพร่

Wat Samrit Bun

Mae Koeng Subdistrict, Wang Chin District, Phrae Province

ความเป็นมา

จากคำบอกเล่าของคนเฒ่าคนแก่ในหมู่บ้าน เดิมทีวัดสัมฤทธิบุญเป็นวัดที่เก่าแก่วัดหนึ่งซึ่งได้สร้างมานาน โดยการนำของท่านครูบาบุญนะ ตั้งอยู่เลขที่ ๔๑ บ้านสบป้าก หมู่ที่ ๑๐ ตำบลแม่ป้าก อำเภอวังชิ้น จังหวัดแพร่ ปัจจุบันตั้งอยู่เลขที่ ๑๒๙ หมู่ที่ ๕ ตำบลแม่เกิ๋ง อำเภอวังชิ้น จังหวัดแพร่ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ที่ดินวัดมีเนื้อที่ ๒ ไร่ ๓ งาน อาณาเขตทิศเหนือจรดที่ดินเอกชน และทิศใต้ประมาณ ๓๐ เส้น ๑๕ วา จรดที่ดินเอกชน

วัดสัมฤทธิบุญ ได้รับอนุญาตให้สร้างอย่างเป็นทางการ เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๖๖ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา วันที่ ๒๗ กันยายน พ.ศ. ๒๔๘๑ เขตวิสุงคามสีมา กว้าง ๑๐ เมตร ยาว ๒๐ เมตร ในปี พ.ศ. ๒๕๓๑ วัดสัมฤทธิบุญ ขาดพระภิกษุที่จำพรรษา ทางญาติโยมจึงนิมนต์พระมหาชาญชัยฉายา ชาตวีโร (ปัจจุบันคือ พระครูวิจิตรธรรมสาธก) ซึ่งได้ไปศึกษาภาษาบาลีและเรียนวิชากัมมัฏฐานกับหลวงปู่ครูบาพรหมมาอยู่ที่วัดพระพุทธบาทตากผ้า อำเภอป่าซาง จังหวัดลำพูน กลับมาจำพรรษาและรักษาการเจ้าอาวาส ท่านจึงได้เรียนเชิญญาติโยมทั้งใกล้และไกล โดยมีคุณแม่แจ่มจันทร์ เถลิงสมบัติ ได้ชักชวนผู้มีจิตศรัทธาจากกรุงเทพฯ ซื้อที่ดินถวายวัดขยายออกไปอีกจำนวน ๒๙ ไร่ รวมเป็น ๓๑ ไร่ ๓ งาน

อาคารเสนาสนะ ประกอบด้วย 

๑. อุโบสถ

๒. กุฏิสงฆ์

๓. ศาลาบำเพ็ญกุศล 

ปูชนียวัตถุ

๑. พระพุทธรูปปั้น

๒. พระพุทธรูปทองสำริต

ด้านการพัฒนาวัด

เริ่มการพัฒนาทั้งถาวรวัตถุและพัฒนาบุคลากรให้มีความเจริญ โดยมีการดำเนินการสร้างศาลาการเปรียญ กุฏิสงฆ์ อุโบสถ อาคารเรียนพระปริยัติธรรม หอฉัน ห้องน้ำ ห้องสุขา และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาอุโบสถหลังใหม่เมื่อวันที่ ๓ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๗ กว้าง ๒๐ เมตร ยาว ๔๐ เมตร

ด้านการศึกษา 

ปี พ.ศ. ๒๕๓๗ จัดตั้งสำนักศาสนศึกษา เปิดให้มีการเรียนการสอนทั้งแผนกธรรมและแผนกบาลี ต่อมาปี พ.ศ. ๒๕๕๐ ได้รับอนุญาตให้จัดตั้งโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษาชื่อ โรงเรียนสัมฤทธิบุญวิทยา สังกัดสำนักพระพุทธศาสนาแห่งชาติ เปิดการเรียนการสอนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น

รายนามเจ้าอาวาส เท่าที่ทราบ ดังนี้

๑. ครูบาบุญนะ

๒. ครูบาขา 

๓. ครูบาอินตยศ

๔. หลวงพ่อมั่ง ดิสฺสโร

๕. พระครูวิจิตรธรรมสาธก (ชาญชัย) พ.ศ. ๒๕๓๑ – ปัจจุบัน