ประวัติความเป็นมา

ตำบลกระเทียม  เป็นตำบลเก่าแก่ของอำเภอสังขะ  ได้ยกฐานะขึ้นเป็นตำบลตั้งแต่ ปี 2459  มีพื้นที่กว้างครอบคลุมถึงในเขตตำบลตาเบา  ตำบลบ้านไทร  อำเภอปราสาท  ตำบลคูตัน  อำเภอกาบเชิง และตำบลบ้านจารย์  ตำบลสะกาดทั้งหมด

ท้องที่เขตตำบลกระเทียม  เคยถูกบันทึกไว้เป็นประวัติศาสตร์ในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น  ที่เจ้าสองพี่น้องได้ติดตามช้างเผือกพลัดถิ่น และสามารถจับได้ที่หนองบัว (ปัจจุบันคือ หนองระหาร) ซึ่งเป็นหนองโบราณ ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของบ้านกระเทียม ห่างจากหมู่บ้านประมาณ   600 เมตร  ด้วยความสามารถของเจ้าถิ่น ที่ช่วยติดตาม จนสามารถจับช้างเผือกได้  เจ้าสองพี่น้องจึงปูนบำเหน็จรางวัลแก่เพื่อนที่เป็นเจ้าถิ่นในแถบนี้ให้เป็นเจ้าเมืองต่างๆ มี เชียงขะ  เชียงสี  เชียงขัน  เชียงปุม

ประมาณปี พ.ศ. 2465  หมู่บ้านในเขตอำเภอปราสาทได้แยกออกไป  ปี พ.ศ. 2500   หมู่บ้านในเขตตำบลบ้านจารย์  ตำบลสะกาดได้แยกออกไป  ปี พ.ศ. 2518  หมู่บ้านในเขตตำบลคูตัน  อำเภอกาบเชิง  ก็ได้แยกออกไปอีก  แต่ในปัจจุบันตำบลกระเทียม ก็ยังคงเป็นตำบลขนาดใหญ่

ส่วนที่มาของคำว่า “กระเทียม” มาจากในสมัยโบราณ “หนองระหาร” บ้านกระเทียม จะตื้นเขินและปกคลุมด้วย “แห้วป่า”  ซึ่งชาวบ้านจะเรียกว่า “กระเทียมน้ำ”  หรือภาษถิ่นเรียกว่า  “กระติมตึ” (ภาษาเขมร)   หรือ  “กะทีมด๊ะ” (ภาษาส่วย)

ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก http://www.krathiam.go.th/