วัดดับภัย

ชื่อเดิมคือ วัดอภัย หรือ วัดตุงกระด้าง สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ.๒๐๒๑ ซึ่งตรงกับสมัยพระเจ้าติโลกราช กษัตริย์ล้านนา องค์ที่ ๙ แห่งราชวงศ์มังราย ปกครองล้านนาในยุครุ่งเรือง ตามตำนานเดิมถูกบันทึกไว้ว่าในสมัยกาลก่อนนั้น พญาอภัยได้ล้มป่ายจึงมีการรักษาด้วยวิธีการต่าง ๆ แต่ก็ไม่ทุเลา จนในที่สุดได้ตั้งจิตอธิษฐานต่อหน้าพระพักตร์ของพระเจ้าดับภัยขอให้อาการป่วยทุเลาลงซึ่งปรากฏว่าอาการเจ็บป่ายก็หายไปโดยฉับพลัน หลังจากนั้นพญาอภัยได้ให้ลูกหลานและบริวารตั้งบ้านเรือนใกล้ ๆ บริเวณแห่งนี้และบูรณปฏิสังขรณ์พร้อมกับเรียกชื่อวัดแห่งนี้ว่า “วัดดับภัย” มาจนถึงปัจจุบัน

       พระเจ้าดับภัย หรือ หลวงพ่อดับภัย สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ.๒๒๓๘ เป็นพระพุทธรูปแบบศิลปะล้านนาที่เรียกกันอีกอย่างว่า “พระสิงห์” เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย หล่อขึ้นด้วยทองสัมฤทธิ์ขนาดหน้าตักกว้าง ๑๒ นิ้ว สูงจากฐานถึงพระเมาลี ๓๒ นิ้ว ถือว่าเป็นพระพุทธรูปเก่าแก่คู่บ้านคู่เมืองอีกองค์หนึ่งของนครเชียงใหม่ ลักษณะของวิหารเป็นทรงพื้นเมืองศิลปะล้านนาและเป็นที่ประดิษฐานของพระเจ้าดับภัย รวมถึงมีบ่อน้ำอยู่ที่หน้าวิหารซึ่งเชื่อกันว่าเป็นบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ เนื่องจากในสมัยเจ้าอินทวโรรสสุริยวงศ์ เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่ องค์ที่ ๘ เสด็จกลับจากกรุงเทพฯ ต้องเสด็จมายังวัดดับภัยเพื่อนำน้ำในบ่อนี้ไปสรงน้ำพุทธมนต์ก่อนเสด็จไปวัดเชียงยืนเพื่อสืบควงพระชะตาสิ่งสำคัญภายในวัด

พระครูโอภาสปัญญาคม (ทวี ปริชาโน) รองเจ้าคณะอำเภอสะเมิง เจ้าอาวาสวัดดับภัย

๑. พระวิหาร ก่ออิฐถือปูน สถาปัตยกรรมล้านนาเชียงใหม่ หน้าบันประดับด้วยลายปูนปั้นพรรณพฤกษา ภายในพระวิหารเป็นที่ประดิษฐานของพระเจ้าดับภัย

๒. พระเจดีย์ ศิลปะล้านนาเชียงใหม่ ตั้งอยู่บนฐานสี่เหลี่ยมถัดขึ้นไปเป็นชั้นมาลัยเถาแปดเหลี่ยมซ้อนกันสามชั้น เหนือขึ้นไปจากนี้บุหุ้มด้วยทองจังโก

๓. พระอุโบสถ อีกหนึ่งสถาปัตยกรรมล้านนาเชียงใหม่ ประกอบด้วยหน้าบันประดับด้วยปูนปั้นพรรณพฤกษาและดอกบัวบนกระจกสีฟ้า อีกทั้งภายในยังเป็นที่ประดิษฐานของพระพุทธรูปปางมารวิชัย

คลิกเพื่อนำทาง