วัดบ้านบอน

ตำบลบอน อำเภอสำโรง จังหวัดอุบลราชธานี

ประวัติวัดบ้านบอนโดยสังเขป

บ้านบอน หมู่ที่ ๓ ตำบลบอน อำเภอสำโรง จังหวัดอุบลราชธานี จากคำบอกเล่าของผู้เฒ่าผู้แก่สืบทอดกันมายาวนาน เมื่อสมัยปีพุทธศักราช ๒๔๐๐ ในสมัยพระวอพระตา มีพระภิกษุรูปหนึ่งชื่อหลวงปู่แดงและประชาชนชาวลาวกลุ่มหนึ่ง ได้พากันอพยพหนีภัยสงครามจากประเทศลาว ขณะเดินทางหลวงปู่แดงและประชนได้พบพื้นที่แห่งหนึ่งที่อุดมสมบูรณ์ จึงปักหลักตั้งถิ่นฐานอยู่ที่หมู่บ้านแห่งนั้นหลังจากปักหลักตั้งถิ่นฐานไม่นานหมู่บ้านนั้นได้เกิดหมัดสุนัขระบาด ทำให้หลวงปู่แดงและประชาชนได้รับความเดือดร้อน หลวงปู่แดงและชาวบ้านจึงย้ายถิ่นฐานเพื่อหาที่อยู่ใหม่ โดยเดินทางทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของหมู่บ้านเดิม ขณะเดินทางได้มาพบหนองน้ำที่เต็มไปด้วยป่าบอนและป่าบัวหลวงปู่แดงและขาวบ้านคิดว่าสถานที่แห่งนี้น่จะมีความอุดมสมบูรณ์เหมาะสมกับการทำมาหากินและพักอาศัยและตั้งชื่อบ้านว่า บ้านบอน ต่อมาหลวงปู่แดงและชาวบ้านได้ช่วยกันสร้างบ้านและวัดจนเป็นที่กล่าวขาน (บ้านบอน/วัดบ้านบอน)ตราบจนทุกวันนี้
ชาวบ้านบอนหมู่ที่ ๑ – ๒ ได้ร่วมกันสมทบทุนสร้างศาลหลวงปู่แดงเพื่อให้อนุชนรุ่นหลังได้เรียนรู้และเคารพบูชาตลอดไป

วัดบ้านบอน ตั้งอยู่บ้านบอน หมู่ที่ ๑ ตำบลบอน อำเภอสำโรง จังหวัดอุบลราชธานี ๓๔๓๖๐ ตั้งเมื่อพ.ศ. ๒๔๗๐

ที่ดินตั้งวัด

มีเนื้อที่ ๗ ไร่ ๑ วา ๘๗ ตารางวา

อาณาเขต

ทิศเหนือประมาณ ๒ เส้น ๔ วา ๒ ศอก จดถนนสาธารณะ

ทิศใต้ประมาณ ๒ เส้น ๕ วา จดสถานีอนามัย

ทิศตะวันออก ประมาณ ๒ เส้น ๖ วา ๔ ศอก จดถนนสาธารณะ

ทิศตะวันตกประมาณ ๒ เส้น ๖ วา ๔ ศอก จดหมู่บ้าน

ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ ๑๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๙๗ ( ขนาด ๔๐ x ๘๐ ) เป็นพัทธสีมานามเจ้าอาวาสพรรษา ๔๔ วิยฐานะ น. ธ. โท ตราตั้งเจ้าอาวาสเลขที่ ๘๗ / ๒๕๔๒ อายุ ๖๖

งานฉลองสัญญาบัตรพัดยศ รองเจ้าคณะอำเภอชั้นโท ๒๐ พระครูโสภณพัฒนวิสิฐ ( สุพัฒน์ คำศรี )

อุโบสถ