เชิญร่วมแห่ปราสาทผึ่ง, ลอยประทีบโคมไฟ และ ตักบาตรเทโวโรหณะ ในงานประเพณีบุณเดือน 11 ณ วันที่ 1-3 ตุลาคม ณ วัด สุทธาวาส
วัดสุทธาวาส
วัดสุทธาวาสเป็นวัดที่ตั้งอยู่ในชุมชนบ้านขะเนก,บ้านมะเขือ และบ้านหนองคู ทิศใต้และทิศตะวันตก ติดทางสาธารณประโยชน์ ทิศเหนือติดที่นาชาวบ้าน ทิศตะวันออก ติดทางหลวงแผ่นดินรัตนบุรี-ศีขรภูมิ พื้นที่โดยรอบวัดเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า บริเวณภายในวัดเป็นที่ลุ่ม มีบ่อน้ำขนาดใหญ่อยู่ด้านทิศเหนือ ด้านทิศตะวันตกของวัด เป็นสวนป่า มีสระน้ำขนาดเล็ก ซึ่งเป็น สระโบราณ และเป็นที่ตั้งของหอพระโบราณ รวมถึงศาลปู่เจ้าหนองขะเนก อันเป็นที่เคารพกราบไหว้บูชา ของชาวบ้าน ในระแวกใกล้เคียง
ประวัติความเป็นมา
ประวัติความเป็นมาของวัดสุทธาวาส เดิมชื่อวัดบ้านขะเนก (เพี้ยนมาจากภาษาเขมร) ขะเนก หรือ ขะเดก ในภาษาเขมร แปลว่า พระนอน เมื่อแรกสร้างวัดไม่ปรากฏหลักฐานชัดเจนว่าก่อตั้งเมื่อใด อาศัยผู้เฒ่าผู้แก่ เล่าสืบต่อกันมาว่า คูบาตาแจ้ง(พระอาจารย์สิทธิ์ สุภทฺโท) ได้เดินธุดงค์ มาถึงบริเวณบ้านขะเนก หน้าหมู่บ้านในขณะนั้นเป็นทุ่งนาสลับป่าไม้และแหล่งน้ำ เหมาะแก่การปฏิบัติธรรม เมื่อชาวบ้านเห็นเกิดความศรัทธา ซึ่งคูบาตาแจ้ง ท่านตาบอดทั้ง ๒ ข้าง ตาข้างขวาบอดสนิท ตาข้างซ้ายบอดตาใส แต่ท่านสามารถปฏิบัติศาสนกิจ ได้ปกติ เหมือนคนที่สายตาดี ท่านจำเสียงได้หมดว่าใครเป็นใคร ชาวบ้านจึงศรัทธาในตัวท่านมากๆ และได้ร่วมแรงร่วมใจกันสร้างวัดตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา และได้ซื้อที่นาขยับขยาย จนได้เป็นพื้นที่วัดในปัจจุบัน จากนั้นสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ จึงได้ขึ้นทะเบียนวัดเป็นวัดที่ถูกต้อง เมื่อ พ.ศ.๒๔๗๔ และได้เปลี่ยนชื่อวัดมาเป็น วัดสุทธาวาส(ชื่อพรหมโลก) ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา จนถึงปัจจุบัน
รายนามเจ้าอาวาส ตั้งแต่รูปแรกจนถึงปัจจุบัน
รูปที่ ๑ ชื่อ คูบาตาแจ้ง (พระอาจารย์สิทธิ์ สุภทฺโท) ประมาณ พ.ศ.๒๔๗๔ ถึง พ.ศ.๒๕๐๒
รูปที่ ๒ ชื่อ เจ้าอธิการพวน ติสฺโส พ.ศ.๒๕๐๓ ถึง พ.ศ.๒๕๒๐
รูปที่ ๓ ชื่อ พระอธิการบุญช่วย วรธมฺโม พ.ศ.๒๕๒๐ ถึง พ.ศ.๒๕๓๑
รูปที่ ๔ ชื่อ พระอธิการน้อย ปญฺญาคโม พ.ศ.๒๕๓๒ ถึง พ.ศ.๒๕๔๔
รูปที่ ๕ ชื่อ พระอธิการติ๊ก สมาจาโร พ.ศ.๒๕๔๗ ถึง พ.ศ.๒๕๕๕
รูปที่ ๖ ชื่อ พระสมุห์เขตโศภน ธีรปญฺโญ พ.ศ.๒๕๕๖ ถึง ปัจจุบัน
