อุโบสถ

หลวงพ่อสามพี่น้อง

ประวัติวัดสำเภา

บ้านสำเภา (ออกเสียง “บ้านสะเปา”) เดิมมีหมู่บ้านเก่าและปรากฏว่ามีวัดร้างริมฝั่งแม่น้ำแคม ที่ภายหลังได้บูรณะขึ้น
เป็นวัดสำเภา ชาวบ้านในหมู่บ้านนี้ได้ถูกกวาดต้อนไปช่วงสงคราม และลบลี้ภัยไปอยู่ที่อื่น เมื่อ พ.ศ. ๒๓๐๙ จึงถูกทิ้งร้างในป่าทึบ

ภายหลัง เมื่อมีการตั้หมู่บ้านเหมืองหม้อ เหมืองค่ากาซ้อง และบ้านสะบู ชาวเหมืองหม้อ ได้ขยายออกมาตั้งเรือนบรเวณนี้ เรียกชื่อหมู่บ้านนี้ว่า “บ้านเหมืองหม้อเหนือ” หรือ “บ้านเหนือ” หรือ “บ้านเก๊าเดื่อ” ต่อมาครูบาพระครูมหาญาณสทธิ์ (ครูบาคันธา) เจ้าอาวาส
วัดเหมืองหม้อ จึงขอแรงชาวบ้านแผ้วถางพื้นที่ป่าถึบริมฝั่งแม่แคมให้เป็นลานกว้างไว้สาหรับเข้ารุกขมูลประจำปี

ขณะเดียวกัน ในช่วงวันปีใหม่ (สงกรานต์) กลุ่มผู้ชายก็จะใช้ลานกว้างนี้เป็น “ช่วงเจิง” ที่ฝึกศิลปะต่อสู้ป้องกันตัว เช่น ตบมะผาบฟ้อนเจง เจองดาบ และ เจิงหอก จึงเริ่มมีชาวบ้านจากหมู่บ้านรายรอบ ทั้งบ้านเหมืองหม้อ บ้านเหมืองค่า บ้านสะบู และบ้านกาซ้อง เข้ามาบุกพื้นที่

ต่อมาใน พ.ศ. ๒๔๔๖ “ครูบามังคาละ” บ่อคำ ได้เดินธุดงค์กลับมาจากเมืองเชียงแสน มาจำพรรษาวัดร้างแห่งนี้ หนานยศ (หนานโต๊ะ) บ่อคำ ผู้ใหญ่บ้านสำเภาคนแรกเห็นว่าบ้านสำเภาที่ตั้งขึ้นใหม่ ยังไม่มีวัดประจำหมู่บ้าน

หนานยศ (หนานโต๊ะ) บ่อคำ ผู้ใหญ่บ้านสำเภาได้นำชาวบ้านสาเภา บูรณะวัดร้างขึ้นในวันขึ้น ๑๑ ค่ำ เดือน ๖ เหนือ ปีเหม้า (เถาะ) พร้อมกับว่าจ้างช่างจากเมืองเชียงใหม่ ทำการบูรณะวัดสำเภา โดยมีพระครูมหาญาณสิทธิ์ (ครูบาคันธา) วัดเหมืองหม้อเป็นประธานฝ่ายสงฆ์

เมื่อสร้างวัดเสร็จแล้ว พระครูมหาญาณสิทธิ์ได้มอบหมายให้ (“ครูบามังคาละ” บ่อคำ) เป็นเจ้าอาวาสวัดสำเภารูปแรก พ.ศ. ๒๔๕๖-๒๔๗๕ ได้ตั้งชื่อวัด ตามชื่อหมู่บ้านว่า “สำเภา”
และด้วยข่วงเจงอยู่ด้านหลังวัก จึงเรียกสร้อยนามของวัดว่า “วัดสำเภาข่วงเจิง” (วัดสะเปาข่วงเจิง)

ต่อมา พ่อมหาวัน เหมืองหม้อ พ่อวัง เหมืองหม้อ พ่อวงจักร เหมืองหม้อ สามพี่น้อง ได้ช่วยกันสร้างพระพุทธรูป ๓ องค์ ในวิหารวัดสำเภา เพื่อเป็นที่ สักการะบูชาของพุทธศาสนิกชน และเดือนพฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ครูบารส ดวงแก้ว เป็นเจ้าอาวาสในสมัยนั้น ได้จัดให้มีการฉลองสมโภชพอถึงสมัย ครูบาทอง ชุ่มเย็น ได้สร้างกุฏิ ๑ หลัง ก่อเสาอิฐเป็นปูน หลังคามุงด้วยกระเบื่อดินเผา เป็นเรือนไม้ชั้นเดียว ๕ ห้อง ต่อมาหลังคารั่วและเริ่มชำรุดทรุดโทรมลงและได้รื้อสร้างกุฎิใหม่ ๒ ชั้น ๑๑ ห้อง

พระธาตุรัตมณีสะหลีกุมภา

พระอุปคุต

พระสังกัจจายน์

พระสีวลี

พระอุปคุตปางธุดงค์

ศาลาประชาร่วมใจ

หอระฆัง

มณฑป พระครูสันติธรรมานุยุต

ภาพเก่าในอดีตวัดสำเภา

รายนามเจ้าอาวาสวัดสำเภา

๑. ครูบาพุทธวงค์ (ครูบามังคาละ บ่อคำ) พ.ศ. ๒๔๕๖ – ๒๔๗๕

๒. ครูบาคันธรส ดวงแก้ว พ.ศ. ๒๔๗๕ – ๒๔๗๖

๓. ครูบาทอง ชุ่มเย็น พ.ศ. ๒๔๗๖ – ๒๔๙๗

๔. พระครูสันตธรรมานุยุต (หมื่น จิตฺตธมฺโม) พ.ศ. ๒๔๙๗ – ๒๕๓๘

๕. พระครูใบฎีกาเสรี กตปุญโญ พ.ศ. ๒๕๓๘ – ๒๕๕๐

๖. พระทวี เทวธมฺโม พ.ศ. ๒๕๕๐ – ๒๕๕๒

๗. พระครูสุเมธสิทธาภรณ์ (สุเมธโส) พ.ศ. ๒๕๕๒ – ปัจจุบัน

ซุ้มประตูวัด

กุฏิรวมใจสำเภาทอง